Prachtig ronkend stukje van mijn lief over zijn ervaring met Kunstruilen.
Hij vertrok met een paar kleine werkjes naar de Kunstruil-middag van 30 maart en kwam thuis met een heel groot fotowerk. Afgelopen weken zag hij hoe het werk met het licht in zijn kamer mee verandert. En ontdekte dat hij ooit… (nee dat verklap ik niet, lees zijn stukje maar).
Afgelopen weekeind waren we bij kunstenaar Betty Ras die het werk maakte. Zij vertelde hoe ze tot dit werk was gekomen en over de techniek die ze gebruikte en liet andere foto’s uit de serie zien. Wat een fijn vervolg.
Ja, dit bewijst maar weer: van ruilen komt geen huilen.
FdV
Laag op Laag op Laag
Kunstruilen, is huilen van plezier. Met 3 kleine werkjes naar de ruil gekomen, met groot werk van Betty Ras naar huis gegaan: Silvertop Complex Antwerpen. Drie ‘brandende’ flats tegen een achtergrond van een oranjegrijze lucht en grijsgroene voorgrond raakten me. Goed gekeken van voor, opzij links en rechts: hoe doet ze dat nou?! Snijden, branden met chloor, afplakken… van 2D foto een geheel eigen 3e laag toevoegen, en eruit springen!
Eenmaal thuis, uit de folie op de muur: in de woonkamer, in de slaapkamer, in de hal, opnieuw in de woonkamer tegen de grootste witte muur, spiegelend in het noorderlicht, bij de eettafel waar we het altijd kunnen zien, ’s morgens, ’s avonds, in het spotlicht op haar mooist, de torens vlammen nog meer, wow.
Kijken met de kunstenaar
Hemelvaart 2019: op bezoek bij Betty. We zien de basisfoto’s, verwante foto’s uit haar project van 14 jaar geleden, uit Sheffield, Londen, Amsterdam: megalomane flats in grauw niemandsstadsland, de eerste heeft ze gevonden via internet, daarna is zij op zoek gegaan naar verwante stadslandschappen. Proberen, veel proberen, met analoge prints, wat kan ik met het idee?! Technische analoge camera gekocht en op weg naar de flatplek, perspectief bepalen, installeren, klik. Terug naar het atelier, waar het echte werk begint: afdrukken op kleurpapier eerst in klein dan in groot formaat, folie snijden, chloorbehandelen, telkens anders, hanteerbaar maar onvoorspelbaar. Bij sommige zusterwerken is de lucht aangepast, met spuitbus monochroom groen, bruin, of niet, zoals bij die aan mijn muur hangt. Bij haar hangt een prachtig exemplaar van de Trellick Tower in Oost-London in zwart wit, ‘architecture brut’ uit de jaren 60 van architect Ernő Goldfinger, het witrode van de toren vlamt nóg meer.
Eigen historie
Thuis is het werk van Betty onderwerp van gesprek, soms meer, en soms weer minder, maar altijd prominent in beeld en steeds blijf ik blij met mijn keuze. Vandaag, met mijn oudste dochter, die in Antwerpen woont, eens gaan uitzoeken waar dit flatcomplex nu ligt. Via google maps, komen we bij het parkje van waaruit de foto is gemaakt, Mastvest. We komen tot de absurde ontdekking dat haar eerste flat in Antwerpen in de Camille Huysmanslaan 1, op 5 minuten loopafstand van het Silvertop Complex. Ze heeft vaak in het Mastvest parkje hardgelopen. Het wordt nog absurder: ik heb bij een bezoek aan haar studio op 29 november 2015, samen met haar in het parkje gelopen en zelfs foto’s gemaakt van de Silvertop flats (en de brug), bijna met hetzelfde perspectief (iets hoger) als op de kunstruilfoto… al wist ik dat niet meer, tot vandaag (of zat dit nog onderbewust in mijn geheugen op de kunstruilmiddag?!) Van werk dat me aanspreekt, wordt het werk van haar een beetje gemixt met eigen historie. Absurd.
Zie meer van Betty’s werk op www.bettyras.nl
En lees vooral ook het vervolgstukje: Laag op Laag op Laag (2); Betty Ras in actie
Klik op de afbeelding voor vergroting en informatie
