Met Sil door het brandende bos van David Claerbout gelopen….
Meegevlogen met groene parkieten door Düsseldorf.
Achterin bovenin de tentoonstelling gestart bij de ruisende zee, die langzaam knalgroen kleurde. Zo kwam ik in een goede kijkstemming.
En geëindigd bij Bill Viola die toch echt de meester is.

Acht kunstwerken die op een innovatieve wijze gebruik maken van digitale media. Grote namen als Bill Viola en David Claerbout kende ik. Werken van andere grote namen Cyprien Gaillard, Claudia Martínez Garay, Saskia Noor van Imhoff, Matthew Day Jackson, Amalia Pica, Henk Stallinga leerde ik kennen en blijken ook de moeite waard

Antoon kocht het boek Borealis - Trees and People of the Northern Forest van Jelle Brandt Corstius en Jeroen Toirkens.

We kijken naar deze documentaire foto's en proberen het verhaal tot ons door te laten dringen.  Het verhaal wordt ook verteld als tentoonstelling in het Fotomuseum in Den Haag. We hebben zin om dat te gaan zien.

Ja! Ja! Ja! Ga! naar een galerie. Boek een moment (dat kan meestal redelijk last minute) en vul je weer met nieuwe beelden.

Ik ging naar: Upstream Gallery in hartje Amsterdam. Het is daar nu bijzonder rustig op de Kloveniersburgwal. Heel mooi in de stad. En wat zag ik toen ik de galerie binnen stapte? Werk van Jeroen Jongeleen die natuurlijk afgelopen jaar beperkt werd door alles en daarom maar extra lang rondjes ging rennen. Hij ‘liet zijn sporen na op onmogelijke plekken’ en filmde dat van boven. En dat levert schilderachtig, meditatief werk op. Want die rare plekken (op een dak, in de Waalhaven ) zijn met zorg in beeld gebracht waardoor hij door abstracte kunstwerken rent.