Guido van der Werve

Guido van der Werve / Tastbare futiliteit in het Eye in Amsterdam.

Iemand die Chopin speelt middenop een Fins meer omringd door bossen. Het verbeeldt het ultieme voor mij. Want ja naast de stilte van Scandinavië, houd ik heel veel van Chopin.

Het zal wel een romantische inslag zijn. Die deel ik dan kennelijk met Guido van der Werve. Zoals de folder zegt: “In het universum van Van der Werve zijn romantiek, de natuur en het sublieme nooit ver weg. Zijn films gaan over de nutteloosheid van het bestaan, maar tonen tegelijkertijd de eindeloze schoonheid ervan. Bijna altijd heeft de kunstenaar zelf een belangrijke rol: op hardloopschoenen, in thermo-ondergoed of achter de piano.”

Lees meer over mijn bezoek aan deze tentoonstelling:
Tastbare futiliteit