Giorgio Andreotta Calò beplakte alle ramen met een knalrode folie
Vanmorgen was ik om 8 uur in de Oude Kerk
Wat is de klankkleur van deze kerk?
Dat heb ik vanmorgen een uur lang gehoord. De klok, beetje orgel. Dit nam Zeno van de Broek in kort stukje op in de galmende ruimte. Dat stukje speelde hij weer af in de kerk, daarna nam hij het geheel weer op. Steeds zo door. Langzaam verandert het in een eentonige ‘drone’. Filmpje is van begin.
Was fijn! Uitvoering van Zeno van den Broek dus.
korte opname Zeno van den Broek
En dat in een….rood verlichte Oude Kerk.
In de rosse buurt ja, maar dat rood verwijst ook naar de tweeledige geschiedenis van het gebouw: “het zet de warme, kleurrijke sfeer van het katholieke verleden van de Oude Kerk af tegen de visuele leegheid van na de calvinistische Beeldenstorm van 1566″.
Of zoals John (van Polderlicht) zei:
Om ramen te beplakken met gekleurde folie en daarmee het licht in een ruimte beïnvloeden is van zichzelf geen bijster origineel idee. Om er dan toch iets unieks mee te bewerkstelligen zijn schaalgrootte en locatiekeuze essentieel.
Gelukkig zit het daarmee méér dan goed in de Oude Kerk. De Italiaanse kunstenaar Giorgio Andreotta Calò beplakte alle ramen met een knalrode folie en liet de kerk verder de kerk: zo ‘leeg’ zagen we ‘m nooit eerder.
Afgezien dan van dat alomtegenwoordige, broeierige rood dat als een photoshop-filter over alles heen ligt en een entiteit van zichzelf lijkt, aanwezig en ook weer niet. Van Christus’ bloed (de titel van het werk is Anastasis; Wederopstanding) via een ouderwetse doka naar de peeskamertjes om de hoek en weer terug: de associaties en referenties liggen voor het oprapen in dit lichtelijk hallucinante kunstwerk.
(Het gebruik van rood licht middenin het red light district zal ongetwijfeld de nodige discussie hebben opgeleverd tussen de curatoren en het kerkbestuur. De Oude Kerk is immers, naast een fijne plek voor hedendaagse kunst, ook nog steeds een in functie zijnde kerk: elke zondagochtend zijn er diensten. Navraag leert dat die diensten worden ‘bijgelicht’ met daglichtlampen die het rood wat verzachten. En daar valt wat voor te zeggen, want al na een kwartier in dit über-rode kunstwerk is de felle zomerzon een klap in het gezicht.)
PS: Niet zo rood als op de foto’s…!
Ga er heen! Zet je eigen zen muziek op je kop en geniet!
tm 23 september 2018.
