Wat een mooie eerste stap namen we in het proces om te komen tot kunst in huis (zie stukje Kunst in Huis )
Ik vond het bijzonder te zien hoe open zij erin ging. En hoe mooi ze verwoordde wat een kunstwerk je kan brengen.
De kleur die je plezier geeft, de gein die een de vrolijke Fuck (zie foto…) bij binnenkomst zou kunnen brengen. De emotie die een omarming van een stel kan oproepen. De dikte van de verf, de 3 dimensionaliteit die spannend kan zijn. Grote heftige vissen; toch maar niet.
Diepzwarte zee. Te somber voor in huis? Maar mooi! Een caravannetje met Do Not Disturb Me, voor in je eigen hoekje? Enne die grote kleurvlakken passen meer als kleine kaartjes op de WC. En natuurlijk mooi werk van Reinoud van Vught.
Wat deden we zoal?
Na koffie en wat vooruit-gepraat gingen Brigitte, Marianne en ik de beursvloer op.
Brigitte op zoek naar een werk waar ze blij van werd en eentje die negatieve emoties opriep. Zonder nog te denken of ze het thuis aan de muur zou willen hebben.
Marianne en ik zochten naar een werk wat we bij de persoon van Brigitte vonden passen.
Daarna met z’n drie onze keuzes toelichten, praten, kijken, lachen.
Praten (en afkappen) met galeriehouders hoef ik haar niet te leren. Leuk om gedrieën die gesprekken aan te gaan vond ik.
http://www.galeriedomarte.nl Gaan we ooit bezoeken. Daar hangt die Reinoud van Vught die best zou passen.
En in November naar de Affordable Art Fair. En snel schilderijrails ophangen en alvast werk lenen, ruilen etc. om te voelen wat er gebeurt op die groene muren .
Klik op foto voor vergroting en meer informatie:
