Klapstoelweekeind

Klapstoelweekeind in Coronatijd
Twee maanden stonden de werken van de uitgestelde Klapstoelmiddag ingepakt tegen de muur in mijn atelier. Een mogelijkheid om ze ontspannen met een groep te bekijken gloorde nog steeds niet in deze Coronatijd. Dus pakte ik het woord ‘timeslot’ op en nodigde de deelnemers uit 1 op 1 rustig te komen kijken naar de diversiteit aan werken die eenieder, ooit… in een andere tijd, had binnen gebracht.

filmpje Klapstoelweekeind

We gingen de presentatie simpel en snel doen, mijn dochter en ik. Maar ophangen oogt toch het mooist dus….

Veel werk…

Rustig zitten kijken naar een handje waar ik dan je favoriet ophang.

Nog wat kleinere werken een leuke plaats geven

Werk van CatDogville

‘Vleugels’ van vissengraad van Margot van Ham.

Kastje van Anneke Siesling, schilderijtje van CatsDogville, Kruissteekwerk anonieme kunstenaar.

Ze kwamen en al voelde ik de Coronatijd door pechvogels met vage keelpijn die moesten afzeggen, er waren gelukkig ook nu mensen die verliefd werden op een werk en dat direct onder de arm mee naar huis konden nemen.

Klik op afbeelding voor vergroting en informatie

Heel aandachtig kijken naar werk van Silvia Russel.

Jan Baas himself kijkt eens rustig rond.

Buurvrouw van Keramiek van Campen komt ook even kijken.

Afstand tot elkaar, handschoentjes, apart verpakte stroopwafels, wijn in plastic: Corona-tijd.

Presentatie
Ieder kreeg twee uur want Klapstoelwise betekent natuurlijk rustig kijken en spelen. Eigenlijk was ik in mijn element. Ik trok serieuze witte handschoentjes aan en hing bepaalde werken even apart om ze samen nog aandachtiger te bekijken. Blijkt maar weer dat presentatie cruciaal is. Drie werken van CatDogville vielen ditmaal iedereen op omdat ze zo mooi tezamen hingen.

Klik op afbeelding voor vergroting en in formatie

Soms iets apart hangen, helpt je rustig te kijken. Werk van Jan baas.

Ja mooi, dat werk van Jan Baas.

Misschien toch twee? Even beetje schuiven.

Ze kunnen onder elkaar, naast elkaar of los. Werk van Hester van Dapperen

De tijd nemen om te kijken.

Iets nieuws in je huis
Ik ben heel tevree dat het werk toch nog zichtbaar is geweest, al was de groep klein, het was fijn. En eigenlijk heeft iedereen die kwam nu iets nieuws aan de muur hangen. Gehuurd voor drie maanden of gekocht.

Heel grappig is dat twee deelnemers nadat de Klapstoelmiddag 15 maart was afgelast, via de Klapstoel contact zochten met kunstenaar Wendy Alblas waarvan ze het werk mooi vonden en toen bij haar een groot werk kochten. Zij kwamen daarna 17 mei wel nog naar de andere werken kijken, waren enthousiast en noteerden namen. De eerste kunstaankoop smaakte duidelijk naar meer.

Mensen inspireren Kunst in Huis de halen. Daar gaat ’t me om.

Klik op afbeelding voor vergroting en in formatie

Deze van Hester van Dapperen gaat mee.

Twee kleine van Hester van Dapperen gaan mee. Helaas geen plek voor die grote achter haar.

Ja! deze van CatDogvilleart heeft spannende perspectieven.

Hij vond dit werk van Roelien van Aalderen mooi glanzend en het leken wel koppen van bovenaf en…. Bij het werk links ernaast draaiden we jazzmuziek die Frits Heimans daarbij componeerde. Wederzijdse inspiratie der kunsten. Linksboven van Hester van Dapperen hangt nu bij Yvonne thuis. Mooi het stiksel ook. Twee bij elkaar passende werken boven elkaar bleek te hoog. Al konden ze eigenlijk ook naast elkaar. Puzzelen. Leuk.

Detail van werk van Roelien van Aalderen

De Klapststoelmiddag ging 15 maart niet door, toen ging een stel maar direct naar Wendy Alblas. Ze hadden werk van haar op de Klapstoelsite gezien dat ze mooi leek en kochten daar dit grote werk. Superleuk. Zij kwamen tijdens het -Klapstoelweekeind 16-17 mei ook nog naar de andere werken kijken, waren enthousiast en noteerde namen. De eerste kunstaankoop smaakte duidelijk naar meer.