Ondertussen trek ik draden tussen de bomen in het sprookjesbos. Het zonlicht speelt door het ‘web’, druppels glinsteren. En nu de herfst is gekomen, blijven er geelbruine blaadjes in hangen. Lees “Sagoskog” verder
Sagoskog
Categorie: Inspiratie
De Zweedse blik
…ondertussen ontvangen wij buurtgenoten in onze Galleri Henneviken. Ze kijken met hun Zweedse blik naar het werk dat Antoon hier maakte, en herkennen de donkere bossen, de rotstekeningen, de kleuren van de verf. Het is top om door hun ogen mee te kijken. Lees “De Zweedse blik” verder
Dalslands konstmuseum
Het Dalslands konstmuseum heeft een prachtige ligging aan de uitlopers van het Vänern. We liepen door de (beelden)tuin en keken binnen naar de actuele tentoonstellingen en oude Zweedse meubels en landschappelijke schilderijen. Daarna smörrebröd in het café.
Café Dalslands konstmuseum met prachtig uitzicht en lekkere taartjes.
Werk van Ann Edholm in Dalslands konstmuseum.
Werk van Daniel Gardebrandt in Dalslands konstmuseum.
Dalslands konstmuseum
Dalslands konstmuseum
Werk van Bianca Maria Barman in Dalslands konstmuseum.
Uitzicht bij Dalslands konstmuseum op uitlopers van het Vänern-meer.
Not Quite
In Zweden staat een oude bakstenen papierfabriek,
waar kunstenaars werken, exposeren en je heerlijk kunt rondwandelen met kinderen en hond en waar ook het café een fijne sfeer heeft. Op een mooie plek in Dalsland; West Zweden.
Deel van oude bakstenen papierfabriek met ateliers en tentoonstellingsruimte. Not Quite, Fengersfors, Zweden
Werk van Casper Johansson in Not Quite tentoonstellingsruimte in oude papierfabriek. Zweden.
Ook de hond mag mee in de tentoonstelling. Not Quite, Fengersfors, Zweden.
Werk van Emelie Farkas in Not Quite, Fengersfors, Zweden
Blik door raam naar buiten. Tentoonstellingsruimte Not Quite, Fengersfors, Zweden.
De helft van de papierfabriek is nog in oude staat. Not Quite, Fengersfors, Zweden.
De helft van de papierfabriek is nog in oude staat. Not Quite, Fengersfors, Zweden.
Blik vanuit tentoonstellingsruimte op rest van Not Quite.
Huppelende kinderen in Not Quite tentoonstellingsruimte in oude papierfabriek. Zweden.
Tuin bij Not Quite, Fengersfors, Zweden
This Art Fair
Beurs waar kunstenaars zelf hun kunst verkopen
26-29 aug 2021
Kijk naar hun werk en spreek ze daarna aan. Altijd leuk om de kunstenaar over zijn/haar werk te horen vertellen. En durf te kopen. Er is ook klein werk met kleine prijzen dat je in een hoekje thuis elke dag zal aankijken. Of besluit voor een extravagant werk dat je hele huis (en humeur) zal veranderen. Lees “This Art Fair” verder
Bronstijd
Bronstijd
3000 jaar geleden zaten mensen op een rots en kerfden met een steen rondjes erin. Of afbeeldingen van boten. Of van mensen; mannen (want met struise piemels), soms vrouwen. Soms een dier. Lees “Bronstijd” verder
Aarde en Wereld
Dank je wel Frederike, dat je me over de drempel van het museum hebt laten stappen. Ik heb genoten. Van de kunst en van de prachtige omgeving daar.
Patricia, ‘onze’ Klapstoel-correspondent in het Hoge Noorden, appte me vanuit de tentoonstelling van Olphaert den Otter in het museum Belvédère in Heerenveen: Lees “Aarde en Wereld” verder
Paper Tales
Life in a Cardboard World
Opnieuw naar een museum, om nieuwe kunst te zien. Dit maal naar het Noordbrabants Museum in ’s Hertogenbosch, waar de Franse kunstenares Eva Jospin, haar kartonsculpturen tentoonstelt. Ook dit maal komt het thema natuur aan bod. Na Im Wald, en Borealis een totaal andere invalshoek. Lees “Paper Tales” verder
Borealis
Borealis. Life in the Woods
Eindelijk, eindelijk. Eindelijk kunnen we weer: naar een museum, om kunst te zien. Of zoals Jeroen Toirkens mij vertelde, dat hij eindelijk zijn verhaal kan laten zien. Meteen reserveerden Frederike en ik een eerste tijdslot dat beschikbaar was op 5 juni, voor de tentoonstelling ‘Borealis’ van fotograaf Jeroen Toirkens en schrijver Jelle Brandt Corstius in het fotomuseum in Den Haag. Lees “Borealis” verder
In der Abenddämmerung
“Uiteindelijk was die 20 minuten fijn voor mij, maar ik had nog veel langer willen kijken. Ik zat ook niet rustig op ’n klapstoel. Dat was niet erg want ik was toch steeds geneigd heel dichtbij te kijken en dan weer veraf (van ver werkt deze foto prachtig). Of van links en rechts…. het beeld schuift, je blijft de coulissen inlopen.”
Zoals ik al eerder schreef: kunst kijken is (voor mij in ieder geval) een vorm van meditatie. Aandacht, concentratie, je hersenen andere wegen laten bewandelen, je uitdagen of laten wegdromen. Ik merk dat ik dat heel erg mis nu alle live cultuur al zo lang is gesloten. Online kunst kijken biedt die ervaring geheel niet. Ik ben maar gaan mediteren maar dat brengt slechts een stukje hulp; de ontspanning.
Im Wald
Kort gelee werden galeries weer toegankelijk. Ik was zeer onder de indruk van de tentoonstelling van Erwin Olaf in Ron Mandos Galerie ( Im Wald van Erwin Olaf komende dagen laatste kans!). Lees “In der Abenddämmerung” verder