Weer samen met Sil buiten kunst kijken. Dat was fijn. We snuffelden aan werk op het oude KEMA terrein dat ligt op de grens van Arnhem en Oosterbeek.
We zagen torens van Lucas Sloot die refereren aan de geschiedenis van dit gebied waar ingenieursbureau KEMA eerder elektriciteitsproeven deed. Zijn houten lichtmasten staan opgesteld in het verlengde van de hoogspanningsmast die van een afstand te zien is. En startten met een lijn aan een boom zodat toch groene stroom in mijn gedachte kwam.
En ik werd weer blij van werk van Karel van der Eijk. Fijn drukken op een knop en vroooooom. Het testen is weer begonnen: het gebouwtje werd vroeger gebruikt als ruimte om bijvoorbeeld het geluidsniveau van stofzuigers buiten het huisje te meten.
Kijk verder voor een indruk naar de foto’s met tekstjes.
Spiksplinternieuw werk Contemplatorium van Rob Sweere. Hij is benieuwd naar wat de bezoeker aan betekenis ziet als je over de lijn loopt. Het gaat er uitdrukkelijk niet (alleen) om hoe het werk eruit ziet. Ik gun het werk een plek middenin een bos om nog beter te kunnen ervaren. Om in contemplatie tot rust te komen (een duidelijke uitnodiging van het werk).
En ik werd weer blij van werk van Karel van der Eijk. Fijn drukken op een knop en vroooooom. Het testen is weer begonnen: het gebouwtje werd vroeger gebruikt als ruimte om bijvoorbeeld het geluidsniveau van stofzuigers buiten het huisje te meten.
Mooi om vanuit divers perspectief te bekijken. De Dubbele Tetraëder van Bart Verburg.
Schaalgrootte en materiaal vond ik mooi werken: Follow the Line // Crossing the Field van Lucas Sloot Hout, beton, bedrading. De torens refereren aan de geschiedenis van dit gebied waar ingenieursbureau KEMA eerder elektriciteitsproeven deed. Ze staan opgesteld in het verlengde van de hoogspanningsmast die van een afstand te zien is.
Ellen Boersma, Ruimtetekening Staal
Sil krabt zich achter de oren bij twee ‘planten’ van Bart Nijboer die op zoek zijn naar licht. Twee ronddraaiende assen met cirkelvormige bladeren. Ze komen niet helemaal tot hun recht vind ik.
Tekenmachine van Fons Snelder. Tekent in 24 uur een dunne spiraalvormige cirkel die in de loop van de tijd uitgroeit tot een groot zwart vlak. De lijn verwijst naar het hier en nu, maar ook naar de eeuwigheid.
Colony Rob Voerman Verzinkt staal en glas Bij de ruisende beek. Ik zou het graag nog eens in de regen zien.
Sil maakt zijn eigen kunstwerk naast Wa`terbridge van Rob Sweere. Communicatie op 3 meter afstand.
Het was me wel weer duidelijk hoe bepalend de plek voor een kunstwerk is. De meeste had ik meer ruimte gegund. Een groot stil ruisend groen bos om het werk van Rob Sweere. Om het beter te kunnen ervaren. Om in contemplatie tot rust te komen (een duidelijke uitnodiging van het werk). En een stille plek waar lichtvangende ‘bloemen’ van Bart Nijboer meer magie krijgen. De site-specific lichtmasten zou ik laten staan op deze HES plek. Maar daar verrijst binnenkort een nieuwe woonwijk. Misschien past het dan toch nog steeds.
