Waarom wil ik hierheen?
Ik lees Revolusi van David van Reybrouck, Antoon maakte net een masker gebaseerd op Jan Pieterszoon Coen, een dochter fotografeert en studeert culturele antropologie, ik werkte meermaals bij het Scheepvaartmuseum, en nog zowat redenen. Zo zag ik een openingsfilmpje en de invalshoek hoe jongeren op Banda nú leven, temidden van het alom aanwezige VOC erfgoed, spreek me aan. Dus: open die musea.
Online rondleiding I Love Banda
I Love Banda:
Vanuit het perspectief van zes jongeren ontvouwt zich een gelaagde vertelling over erfgoed, identiteit, gemeenschapszin en jong zijn.
Dit jaar is het 400 jaar geleden dat Jan Pieterszoon Coen namens de VOC de Banda-eilanden definitief veroverde om een monopolie in de handel op nootmuskaat en foelie te bemachtigen. Daarbij werden de eilanden zo goed als ontvolkt omdat mensen vluchtten, werden vermoord, uitgehongerd of tot slaaf gemaakt.
De VOC bevolkte de archipel met tot slaaf gemaakten die op plantages te werk werden gesteld. Banda werd de eerste op slavernij gebaseerde kolonie onder Nederlands bestuur.
Met I love Banda onderzoekt Isabelle Boon hoe de huidige generatie Bandanese jongeren naar hun geschiedenis kijkt. Welke betekenis heeft het nog alom aanwezige koloniale erfgoed voor hen? En hoe zien zij hun toekomst en die van de eilanden?
Mooi is ook te lezen hoe het twee jaar later (tijdens de pandemie) met ze gaat, bijvoorbeeld met Ode:
epiloog Ode I( Love Banda)
I love Banda is tot en met 7 november 2021 in het Scheepvaartmuseum te zien. Kijk voor info in de Kunst op de Klapstoel agenda:
kunstopdeklapstoel.nl/evenement/i-love-banda/