VOUCH

Ellert Haitjema laat de glazen buisjes bewegen zodat het werk langzaam verandert.

Kunstenaar Annegret Kellner vertelt over haar werk. Een blad van Siliconerubber (dat is een soepel lapje) op plexiglas.

Klik op de afbeeldingen voor vergroting en informatie

Aandachtig ontdekken, kijken en kopen op het feestje dat Vouch is

VOUCH… het was fantastisch. Alle kunstwerken zweven nog door mijn hoofd, en dat is lekker. Het begon al bij binnenkomst, ze waren nog aan het opbouwen. Maar wat veel prachtig werk. En wat had dat totaal níets te maken met dat wat ik als voorbereiding had bekeken op de computer.

Ik besef weer terdege: wat ik laat zien in mijn blogjes staat veraf van het werkelijke werk. Geen idee van formaat, de glans, de aaibaarheid, de kleurenpracht.

Maar toch ter inspiratie en kennismaking:

Gunnen, delen en vieren

Daar staat VOUCH voor. Een groep van 25 kunstenaars richtten tezamen in Loods 6 een tentoonstelling in. Ze nodigden hun fans uit om hier hun eigen, maar ook het werk van de andere kunstenaars te ontdekken. En ik mocht daarbij zijn om bezoekers met een paar extra ogen te laten kijken. Wat een eer. En wat heerlijk om samen met de bezoekers al deze kunst te mogen onderzoeken. En te zien hoe de een na de ander viel voor een werk.

Consolation Piece van Anook Cléonne.

Prachtig kon initiatiefneemster Anook Cleonne elk tijdslot de 24 kunstenaars in twee zinnen neerzetten, waarna het kijk-feestje weer kon beginnen.

Initiatiefnemers van Vouch: Anook Cléonne en Maarten Scheffer op het podium. Met daarachter alle kunstenaars op een rij en rechts de drie extra ogen ‘Frederike van de Klapstoel’, Simon Angel en Shirley Welten. Met Chica de braafste hond die ik ken.

In een feestelijke sfeer, met alle kunstenaars bij de hand is het goed kijken. Wat viel me zoal op:

Kunst kopen vanuit je ooghoek

Vaak denk ik: je moet verder gaan dan het werk dat je als eerste aantrekt. Zoals bij een muziek-hit waar je direct op wegswingt maar je na 20x luisteren de keel uithangt. Maar hier zag ik dat als een werk iemand intuïtief direct raakte, ze daar naar terug gingen en na nogmaals goed kijken tot een koopbesluit kwamen. En als ik dan nu foto’s zie van hoe zo’n werk in hun huis of werkplek hangt. Dan past dat vaak wonderwel.
Misschien hielp het dat de bezoekers veelal geoefende kijkers waren en er zeer ‘doorwrocht’ werk hing van kunstenaars die al jarenlang de kwast hanteren.

Flexplek van Cor Litjens (hij staat rechts op de achtergrond)

Ellert Haitjema, Sign of resilience

Maar ik zeg nu toch met zekerheid: let vooral ook op dat werk dat in je ooghoek verschijnt en vertrouw op je intuïtie.

Je eigen bril

Verder viel weer op hoe ieders blik door de eigen kennis wordt gekleurd: een huisarts kon niet anders dan cellen zien in een werk van Seet van Hout, of daar linksboven bij Rinke Nijburg: hersenscans. Haar juristenman zag toch wel dat er een moord gepleegd was daar bij die hand. Of waren er geliefden bezig achter die bank? Samen kijken kan heel veel plezier en verschillende inzichten geven (over elkaar).

Werken van Rinke Nijburg (op de rechter linksboven de ‘hersenscans’ zoals de huisarts interpreteerde).

Bloemenzucht van Seet van Hout (waar de dokter toch direct cellen in zag). Verder werken van Charlotte Schrameijer, Annegret Kellner, Anya Janssen en Wim Bosch.

Jans Muskee hangt zijn werk op. Wat gebeurt er op deze afbeelding..?

Voor mij was het bijv. ook fijn om te kijken met twee binnenhuisarchitecten die haarfijn konden duiden dat de stoelen in het werk van Jans Muskee ieder een eigen karakter hebben en zoals ze de aaibaarheid van de dekens op de stoelen beschreven….. Met iemand anders kon ik dan weer met blote voeten op een strand in de zon staan en meeduiken in zee en koraal zien (werk van Jacobien de Rooij).  En een hond-bezitter werd blij toen hij ontdekte dat een deel van zijn gekochte werk een uitgekleed hondenspeeltje was.

Patch like van Jacobien de Rooij, pastel

Twee stoelen van Jans Muskee in oliepastel.

Ja, samen kijken maakt echt dat je meer ziet. Dan is het goed eerst te ontdekken wat jezelf opvalt, waarna het natuurlijk boeiend is te horen welke weg de kunstenaar heeft afgelegd. En verrassend wat je dán allemaal nog meer opvalt.

De blik van de kunstenaar

Langzaam werd een stel getrokken naar een werk van Tom Heerschop. Dan is het mooi dat ik hem aan de mouw kon trekken en hij hun vertelde over de ogen die allemaal vogels zijn, en ze nog veel meer liet ontdekken. Waarbij hij niet schuwde allerlei persoonlijke inzichten te delen. Het werk kwam steeds dichterbij. Maar iets voor in huis?

Detail Never ending drawing 5.2 van Tom Heerschop. Acryl, tekeninkt, kleurpotlood.

Ik heb even een Klapstoel voor Loes gehaald zodat ze rustig kon kijken naar alles wat te zien is in de werken van Tom Heerschop

Het werd: ‘even denken’ en een optie nemen. Thuis bedachten ze dat de tekening toch te groot en te ‘aanwezig’ zou zijn in hun huis. De volgende dag werd het werk door andere bezoekers wel van een rode stip voorzien. Ik ben benieuwd hoe hij hangt op zijn nieuwe plek. Ik denk dat het veel aanleiding tot gesprek kan geven.

Prachtig of afstotend, een zelfde werk

Niet al het werk dat je mooi of spannend vindt, wil je in je huis hebben. En daarnaast is wat je mooi vindt zó heel persoonlijk. Wat de een aantrok, vond de ander echt totaal niet interessant of zelfs afstotelijk. Dat is dan lastig aanschaffen als je samen in een huis woont, al hoorde ik wel oplossingen als ‘wat ik op mijn werkkamer hang, bepaal ik zelf’ of ‘als hij het niet echt lelijk vindt, dan moet hij er maar aan wennen’. Een stel zag ik ieder op pad gaan en dan prachtig samenkomen bij een werk dat ze beide bleek aan te spreken.

Maitre d’Art Shirley Welten (in het zwart) kijkt met een gezin naar werk van Caren van Herwaarden. Links daarnaast een groot doek van Anook Cleonne.

Links groot werk van Erna Anema, boven werk in acrylverf en borduurwerk van Seet van Hout. Op de voorgrond een muurbeeld van oude lakens en stijfsel van Caren van Herwaarden.

Bezoekers onderzoeken de Origin of Species van Izaak Zwartjes. Verder blauw ademend werk van Erna Anema en daaronder De Zitting van Danielle Lemaire.

Ik ga ze allemaal volgen

Zoals ik al schreef: al die plaatjes op je computer hebben niks te maken met het werk als je het in het echt ziet. Ik heb nu zoveel fijne lieve kunstenaars ontmoet met divers en heel gelaagd werk. Dat ik ze blijf volgen en jullie zal wijzen op de plekken waar hun werk te zien is.

Als je toch naar de plaatjes van de werken wil kijken. De meeste zijn terug te vinden op: Werken Vouch 2  
Dat zijn er veel meer dan de foto’s ter illustratie bij dit stukje.

Alle deelnemende kunstenaars zijn te vinden op www.vouch.nu

In Agenda al plekken waar je nu Caren van Herwaarden, Seet van Hout en Danielle Lemaire kunt zien. Rest volgt.