Buiten Spelen met Kunst

In de vloed van kunst die over het internet stroomt, nu alle musea gesloten zijn, val ik beetje stil. Er gaat niks boven kunstwerken die je direct kan zien en aanraken, maar er komt digitaal veel moois en grappigs voorbij. Wat heb ik nog toe te voegen? Wat deed ik de afgelopen dagen? Ik speelde buiten, deed aan slow looking en hoop jullie in lijn daarmee wellicht te inspireren. Alles waar de Klapstoel voor staat dus.

Boom op z’n kop
Afgelopen dagen in deze surreële Covid-wereld, was ik in Wageningen en ging het bos in. Het bos als levend, bewegend kunstwerk/museum. Mijn lief en ik grijpen soms een beetje in. We zetten bomen op z’n kop, lopen langs de cirkels die Antoon al enige tijd her en der legt en bekijken wat mens, dier en seizoen daarmee doet. En ooit liep ik een lemniscaat in de sneeuw om twee boompjes.

Die twee boompjes, het werd een plek om naar terug te gaan. Keer op keer. In diverse stemmingen, met divers lichtinval (ja, die herhaling van kijken, dat roep ik ook altijd over kijken naar een kunstwerk in je huis). Ik legde dat een jaar lang vast en ontdekte veel, en nog lang niet genoeg. Ik vergelijk nu ook hoe het een jaar geleden was. Al frisgroene blaadjes te zien? Nee: ook toen zweemde slechts een grijs van knoppen in het licht in het beukenbos.
Ik blijk er nog niet aan toe om een foto van deze plek te delen. Grappig.

Ik maak nu een boekje van dat jaar rond de boompjes met foto’s en tekst. Voor mezelf. En wellicht komt daar weer het eerste Kunst op de Klapstoel boekje uit voort (ik blijf toch een boekjesmeisje).

Klik op afbeelding voor vergroting en informatie

Cirkel in het mos (C5 van Antoon Loomans), dat duurt nog jaren voordat het mos over de takken is gegroeid. Echt slow art 🙂

Berken-cirkel (C4 van Antoon Loomans) in het herfstbos

cirkel (O5 van Antoon Loomans) op het pad met paard

Volg de cirkels op Antoon op Insta

Land Art
We worden geïnspireerd door kunstenaars als Guiseppe Penone, Richard Long, Andy Goldsworthy, Robert Smithson, Sjoerd Buisman. Land art is een kunstvorm die inspeelt op bepaalde kenmerken van het landschap en het landschap manipuleert zodat het met andere ogen gezien kan worden.
Lees meer: Land art Wiki

Als jonge Frederike vond ik het al fantastisch wat deze grootse oude mannen doen. Natuurlijk weet ik nu ook de vrouwen uit die tijd zoals Nancy Holt, Lita Albuquerque, Maya Lin, Beverly Pepper. Allen types die buiten werken met stevige kunst. Lees maar:

Female Land artist
Als je deze dames googelt word je vrolijk.

Natuur en kunst: veel te overdenken
Recent zijn ook genoeg kunstenaars aan het werk op het vlak van natuur en kunst. Ze veranderen iets in de omgeving of laten de natuur zelf kunst maken door een ingreep. Wijs me er graag op!

Ik las laatst bijvoorbeeld in een mooi artikel Bianca Stigter over Semâ Bekirovic. Ze schrijft:

……In de inleiding schrijft Bekirovic:
‘Of het nu veroorzaakt is door een dier of de natuur, elk van deze resultaten heeft zijn eigen schoonheid – een schoonheid die verrassend vaak doet denken aan de hedendaagse kunst.’

Ik vraag me af of dit wel verrassend is. Het is waarschijnlijk de moderne kunst die ons voor dit soort voorwerpen gevoelig heeft gemaakt. Ik vind bijvoorbeeld de verkleuringen in de aarde die aangeven waar een prehistorisch gebouw heeft gedaan ontroerend mooi, maar zou ik dat ook gevonden hebben als ik nog nooit een schilderij van Mark Rothko had gezien?

artikel in NRC van Bianca Stigt

Ander mooi stuk van Bianca Stigter over Penone, wiens werk ik vaak fantastisch vind. Bianca schrijft in een artikel in NRC:

‘In de tuin van het Rijksmuseum staat sinds 1885 een vleugelnootboom, een boom zo majestueus dat hij veel van de binnen geboden schoonheid in de schaduw stelt, zoals dat eigenlijk ook al binnen kan gebeuren als er een mooi meisje voor het Melkmeisje staat. In en om het Rijksmuseum wordt door mensen gemaakte schoonheid meer vereerd dan schoonheid die er zomaar is, zoals die van een meisje of een boom. Maar is dat wel terecht? Waarom is er zo’n strikt onderscheid tussen vlees en verf, tussen boom en brons, tussen natuur en cultuur?

Het is een vraag die mij kwelt sinds ik voor het eerst de bronzen boom van Giuseppe Penone zag in de tuin van museum Kröller-Müller, en die door andere werken van de kunstenaar soms lijkt te worden gesteld en dan weer beantwoord.’

Lees het hele artikel:
Bianca Stigt in NRC over Penone

Speel
Ik kan nog eindeloos doorgaan met mooie beelden en overdenkingen. Laat ik voor nu afsluiten met de hoop jullie een beetje te inspireren voor in de buitenlucht. Ik zou zeggen: laat het speelse kind in je vrij z’n gang gaan. En orden vooral die dennenappels in een mooie lijn op een zandpad. Leg afgewaaide roze blaadjes op een boomstam, gewoon wat je ziet. Kijk en speel. En ga vooral ook rustig zitten om te kijken.

Tsja, als we alleen nog op ons balkon of stoepje mogen, dan moet je het daar mee doen.

Leaning into the wind
En ik sluit af met de documentaire Leaning into the Wind van Andy Goldsworthy.
Als je die ergens kunt opduikelen. Aanrader.
Ooit tipte ik m al: Leaning into the Wind

Meer plaatjes volgen….