Les Crocs Electrique:
…elke drie dagen een boekje maken, 100 boekjes per jaar.
Natuurlijk gekkenwerk, maar ‘le stakhanoviste duo’ Jessica Rispal en Stéphane Blanquet doen het. Een redactionele art performance is het. Oncontroleerbaar, onverzadigbaar. In het Frans klinkt het mooier….
le gargantuesque accrochage, hihi zie verder onderaan*)
Mijn lief en ik zagen het toen we lang geleden (nee, pas 3 weken) in Parijs waren. Via een FB-post van Myriam Mechita (sterk werk!) kwamen we op ‘le jeudi 5 mars’, in de stromende regen, terecht bij een vernissage in de leuke Bastille buurt.
Bij Arts Factory: een tentoonstellingsruimte/ boekwinkel vol werk uit de hedendaagse grafische scene. En een scene van l’undergraphisme et jeunes artistes dat was het deze keer met de Crocs Electrique.
We zagen heel veel borsten en piemels in heel veel stijlen; aan de muur en in de boekjes. Want hier hing kunst die te maken heeft met het lichaam en de seksualiteit. Daar houden wij wel van, maar pfoe niet alles hoefde zo nodig zooo… Al is hun uitgangspunt bij het getoonde werk zeer in mijn straatje: ze delen ‘kunst die je naar verschillende ervaringen brengt, naar wat het leven is en niet de projectie van een ideaal’.
En zo hing er dus werk van heel veel verschillende tekenaars waarvan het laatste jaar een boekje was gemaakt. En deze boekjes waren voor 5 euro te koop. In A5 formaat, 32 pagina’s, met een doorzichtige omslag. We kozen er twee. En namen die mee.
Van Isabelle Boinoit (#155) en Jean-Marc Renault (#197).
Door onze boekjes, hebben we de werken van deze kunstenaars onthouden. We kijken er nog regelmatig naar. Ontdekken de te grote koppen van mannen in de tekeningen van Isabelle Boinot en snappen dat ze daardoor lieve kleutertjes worden. We lachen om de blote, kalende man die een palmboom water geeft en een naakte dame met een struik op haar kop (neeee… nouja misschien welja: dat zouden wij zelf kunnen zijn).
En door de ballpointtekeningen van Jean-Marc Renault snappen wij beter waarom hij een maskermuts over de kop droeg tijdens de opening.
Sommige technieken lenen zich best goed voor boekjes. Tekeningen, foto’s. Bij behoorlijk drukwerk en natuurlijk wel in beperkt formaat.
Die 100 boekjes per jaar van de Croc Electriques…: beelden in drukwerk zichtbaar en hanteerbaar maken, toegankelijk door een lage prijs. Een mooi, vitaal, onbeheersbaar initiatief. Inspiratie voor Klapstoel-boekjes. Waarschijnlijk dan in een minder stachanovistisch tempo. Eerder Klapstoelwise slowistisch.
Isabelle Boinot: i.boinot.free.fr
Jean-Marc Renault: instagram.com/renaultjeanmarc/
Myriam Mechita: www.myriammechita.net
Le Croc Electrique: www.lescrocselectriques.com
The Arts Factory: www.artsfactory.net
Werk van Myriam Mechita. Klik op afbeelding voor vergroting en informatie
*)
Sans concession, loin du minimaliste white cube, le gargantuesque accrochage – près de 500 œuvres : dessins, photographies, peintures, volumes – sature les quatre niveaux de la galerie. Véritable immersion dans une performance éditoriale unique, il rend compte de l’incroyable vitalité d’une scène artistique alternative en perpétuelle mutation, explorée avec une boulimie communicative par deux insatiables têtes chercheuses.