Gestel

Catalogus ‘Leo Gestel op Mallorca’ in Museum Kranenburg (Bergen NH) van Caroline Roodenburg.

Een tijdje verblijven in een andere omgeving kan veel inspiratie en concentratie opleveren.

Ook Leo Gestel experimenteerde in 1914 met volle overgave een paar maanden op Mallorca. De tentoonstelling in Museum Kranenburgh in Bergen (NH) laat dat mooi te zien.
Nog â„¢ 18 september 2022

Hij schildert daar als een dolle.  Eerst onderzoekend enigszins naturalistisch waarbij hij worstelt met de kleuren en vormen van het landschap. Hij vertelt in een brief naar huis over de ‘groote compositie in het landschap, waardoor je niet weet wat je het belangrijkst vindt, de grootse tekenachtige composities met zijn ritme van vormen of de teere stemmen van stille zang van die landschappen’.

Wanneer de vele amandelbomen gaan bloeien en het land bedekken met golvende witte massa’s, komt hij echt goed op gang. Gestel doet dat als overtuigd modernist, geïnspireerd door het kubisme en futurisme, ‘met soms een vleug Picasso en Braque, en waarbij hij ook de bronnen van Cézanne en Van Gogh niet verloochend’.

In de zeer leesbare catalogus bij deze tentoonstelling laat Caroline Roodenburg je meekijken met deze zoektocht. Zo lees ik bijvoorbeeld:

“Voor Gelstel betekent het dat hij nóg beter gaat kijken, na de naturalistische oefening vooral met analytische blik. Hij keert terug naar Paul Cézanne, de geestelijk vader van de kubisten. Cézanne loste de vormen niet op zoals de impressionisten met hun losse verftoetsen, maar modelleerde de natuur in zijn schilderijen naar de onderliggende basisvormen waaruit ze is opgebouwd: de kubus, bol en cilinder”.

Het werk in het echt is natuurlijk veel intenser en maakte voor mij dat ik me eindelijk eens echt in de Bergense School verdiepte waartoe hij gerekend wordt (met schilders als Else Berg, Arnout Colnot, Charley Toorop, Jan Sluijters en nog een heel aantal anderen).

Ik was er met Antoon en Sil. En kort geleden nog eens met mijn vader. Een tweede keer kijken en ook met een ander samen kijken, blijkt altijd weer opvallend anders. Nog steeds spreekt een groot deel me niet aan, maar sommige werken wél en te zien hoe Gestel zoekt en kijkt is zeer de moeite waard.

Leo Gestel, Landschap (Mallorca), 1914. Deze wilden mijn vader en ik wel aan de muur. Om lekker bij weg te dromen.

Ik heb me inderdaad eindelijk eens veel meer verdiept in de schilders van de Bergense school, waar mijn vader allerlei oude boeken van heeft. Ik hoop daar nog eens verder over te schrijven om het te delen en beter te onthouden. Maar nu is het veel te warm enzo.

Veel schilderhistorie daar in Bergen en omgeving. Voor info en route kijk in de Klapstoel- agenda: Gestel in Museum Kranenburg

 

 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *