Bronstijd
3000 jaar geleden zaten mensen op een rots en kerfden met een steen rondjes erin. Of afbeeldingen van boten. Of van mensen; mannen (want met struise piemels), soms vrouwen. Soms een dier. Lees verder “Bronstijd”
3000 jaar geleden zaten mensen op een rots en kerfden met een steen rondjes erin. Of afbeeldingen van boten. Of van mensen; mannen (want met struise piemels), soms vrouwen. Soms een dier. Lees verder “Bronstijd”
Dank je wel Frederike, dat je me over de drempel van het museum hebt laten stappen. Ik heb genoten. Van de kunst en van de prachtige omgeving daar.
Patricia, ‘onze’ Klapstoel-correspondent in het Hoge Noorden, appte me vanuit de tentoonstelling van Olphaert den Otter in het museum Belvédère in Heerenveen: Lees verder “Aarde en Wereld”
Opnieuw naar een museum, om nieuwe kunst te zien. Dit maal naar het Noordbrabants Museum in ’s Hertogenbosch, waar de Franse kunstenares Eva Jospin, haar kartonsculpturen tentoonstelt. Ook dit maal komt het thema natuur aan bod. Na Im Wald, en Borealis een totaal andere invalshoek. Lees verder “Paper Tales”
Borealis. Life in the Woods
Eindelijk, eindelijk. Eindelijk kunnen we weer: naar een museum, om kunst te zien. Of zoals Jeroen Toirkens mij vertelde, dat hij eindelijk zijn verhaal kan laten zien. Meteen reserveerden Frederike en ik een eerste tijdslot dat beschikbaar was op 5 juni, voor de tentoonstelling ‘Borealis’ van fotograaf Jeroen Toirkens en schrijver Jelle Brandt Corstius in het fotomuseum in Den Haag. Lees verder “Borealis”
Zoals ik al eerder schreef: kunst kijken is (voor mij in ieder geval) een vorm van meditatie. Aandacht, concentratie, je hersenen andere wegen laten bewandelen, je uitdagen of laten wegdromen. Ik merk dat ik dat heel erg mis nu alle live cultuur al zo lang is gesloten. Online kunst kijken biedt die ervaring geheel niet. Ik ben maar gaan mediteren maar dat brengt slechts een stukje hulp; de ontspanning.
Im Wald
Kort gelee werden galeries weer toegankelijk. Ik was zeer onder de indruk van de tentoonstelling van Erwin Olaf in Ron Mandos Galerie ( Im Wald van Erwin Olaf komende dagen laatste kans!). Lees verder “In der Abenddämmerung”
Waarom wil ik hierheen?
Ik lees Revolusi van David van Reybrouck, Antoon maakte net een masker gebaseerd op Jan Pieterszoon Coen, een dochter fotografeert en studeert culturele antropologie, ik werkte meermaals bij het Scheepvaartmuseum, en nog zowat redenen. Zo zag ik een openingsfilmpje en de invalshoek hoe jongeren op Banda nú leven, temidden van het alom aanwezige VOC erfgoed, spreek me aan. Dus: open die musea.
Online rondleiding I Love Banda Lees verder “I Love Banda”
Heel bijzonder.
Officieel mag je weer zonder tijdslot naar een galerie, maar ik denk dat het bij deze expositie raadzaam is wél te reserveren. Dus reserveer je tijdslot voor het te laat/vol is.
T/m 22 mei in Ron Mandos Galerie in Amsterdam. De expositie is museaal van formaat, met topwerken.
www.ronmandos.nl
Lees verder “Im Wald van Erwin Olaf”
Crystals in de verhuur via Kunst op de Klapstoel
Ellen heeft lekker veel ramen en zon in haar huis. Maar daardoor ook weinig wanden om kunst op te hangen. Bovendien wordt dat dan algauw raampje-kunstwerk-raampje-kunstwerk. Ze besloot dat er weer beweging in de statische situatie moest komen. Dus ‘bladerde’ ze door het aanbod van Kunst op de Klapstoel-kunstenaars en kwam uit op werk van Patricia Paludanus. 3D werk dat door een verschuivende belichting door de dag heen steeds anders oogt. Lees verder “Crystals”
Ja! Ja! Ja! Ga! naar een galerie. Boek een moment (dat kan meestal redelijk last minute) en vul je weer met nieuwe beelden.
Ik ging naar: Upstream Gallery in hartje Amsterdam. Het is daar nu bijzonder rustig op de Kloveniersburgwal. Heel mooi in de stad. En wat zag ik toen ik de galerie binnen stapte? Werk van Jeroen Jongeleen die natuurlijk afgelopen jaar beperkt werd door alles en daarom maar extra lang rondjes ging rennen. Hij ‘liet zijn sporen na op onmogelijke plekken’ en filmde dat van boven. En dat levert schilderachtig, meditatief werk op. Lees verder “Rondjes Rennen”
Spelen, dat deed Antoon Loomans met de materialen die hij gebruikte tijdens het schilderen: aquarel, wijn, koffiedrab, allerlei soorten papier…
Geïnspireerd door de grottekeningen van Lascoux maakte hij dansende koeien.
En die zijn nu in de verhuur in een huis in de wei. De onderste danst zo de trap af, de lente in…! Lees verder “Dansende koeien”